هفته ی پیش یه کاری انجام دادم که بعدش پشیمون شده بودم و خب داشتم کم کم خودمو راضی میکردم که  اشکالی نداره،راستش کم کم داشتم فراموشش میکردم اما امروز یه اتفاقی افتاد که گفتم لعنت بر من به خاطر اون فرم ارزشیابی که هفته ی پیش اونقدر خوب پرش کردم.
انگار این استاد عزیز اینجا رو با سربازخونه اشتباه گرفتن،قبول دارم که بچه های کلاس ما یه کم شلوغن و قبول دارم که گاهی دراز و نشست به تعداد سه ست 40 تایی واسشون لازمه،اما امروز ...!
هر کسی منو بشناسه میدونه که آدمی نیستم که الکی از دست یه استاد ناراحت بشم و یا مثلا بگم وای چرا این استاد و چرا این درس؟اما الان به جایی رسیده که منم از دست استاد عزیزم شاکیم. میدونم که خیلی استاد خوبیه و در سطح سوپرلیگ هم مربی خوبیه اما این دلیل نمیشه که هر کاری میخواد انجام بده و هر بلایی میخواد سر ما بیاره.
امیدوارم از این استادها به تورتون نخوره.
حسرت میخورم که چرا ایون فرم ارزشیابی رو اینقدر خوب پر کردم،نحوه ی ارزشیابی استادو دادم بیست و رعایت نظم و زمان کلاس رو دادم 18،واقعا که خوب نمره دادم خوبه من قاضی نشدم،تازه اون نحوه ی برخورد با دانشجو و گشاده رویی رو این چیزا رو هم کمتر از 18 ندادم.
خودم کردم که لعنت بر خودم باد.