آخرین هفته ی تابستونه که اصفهانم،هفته ی دیگه این موقع سر
کلاس آب در مانی هستم،البته اگه تشکیل بشه،بماند که این هفته هم دستور فرموده
بودند که بریم سر کلاس ،اما از نظر من و بچه های کلاس و دانشگاهمون هر دستوری لازم
الاجرا نیست.وای دلم واسه این بچه های صنعتی می سوزه آخه از هفته ی پیش رفتن
سرکلاس،فقط سرشون تو کتاب و جزوه هاشونه.
راستش این دومین تابستونیه که دوست دارم هر چه زودتر اول
مهر بشه. اولیش، تابستونی بود که میخواستم برم دوم دبیرستان،البته بعد از اینکه
روز اول رو رفتم مدرسه به خودم میگفتم کاش تابستون هیچ وقت تموم نمیشد،امیدوارم
امسال مثل اون یکی نباشه، از اول مهر به یه عالمه انرژ‍ی نیاز دارم برای درس خوندن،(لطفا
انرژی بفرستید)
دیگه کم کم دارم وسیله هامو جمع می کنم،جمعه روز عزیمت به
تهرانه.نمی دونم با کدوم عقلی برداشتم همه ی کتابامو آوردم،حالا دوباره باید همه
رو جمع کنم ببرم و دریغ از یک کتاب که خونده شده باشه،کل درس خوندنم توی تابستون
رسیده به نصف کتاب آسیب شناسی که اونم مال قبل ماه رمضونه و فکر نمی کنم چیزی یادم
مونده باشه و هر از گاهی هم مقداری زبان،همین.
امیدوارم این ترم دیگه سر اتاق مشکلی نداشته باشیم و بعد از
5 ترم بتونیم دو طبقه نزول کنیم.ان شاءالله