این روزها که بحث انتخابات خیلی داغ بود، میشد برگردی و یه نگاه به عقب بندازی و ببینی اوضاع تو انتخابات های قبل چه شکلی بوده. البته از جهات مختلف میشه اینو بررسی کرد.
چیزی که من بهش فکر کردم اینه که هر سال موقع انتخابات از مردم که مشکلاتشون رو میپرسی، میگن تورم و بیکاری و همین چیزایی که امسالم گفتن(برگردیم فیلم و مستندای قبل رو ببینین تایید میکنین). نکته اینجاست که چرا پس هنوز کسی نتونسته این مشکلات رو حل کنه؟ همیشه که مشکلات همین بوده پس قضیه چیه؟
نظر من اینه که ماها(همه ی مردمی که البته جزء کابینه و هیئت دولت نیستیم) فکر میکنیم باید بشینیم تا یکی بیاد مشکلات ما رو حل کنه، ما هم ازش تشکر کنیم. غافل از اینکه تا وقتی ما نخوایم کسی نمیتونه مشکلاتمون رو حل کنه، در واقع ماها باید خودمون استارت بزنیم و دست به کار بشیم، شاید یه جاهایی تو این مسیر لازم باشه سختی ها رو تحمل کنیم اما باید بدونیم واسه چی داریم تلاش میکنیم تا بتونیم ادامه بدیم. این یعنی اینکه هر کسی توی هر جایگاهی که هست(از دانش آموز و دانشجو و استاد گرفته تا کاسب و کارگر و ...) باید کار خودشو درست انجام بده تا کارایی که بقیه انجام میدن(مثلا دولت) هم نتیجه بده، مسلما فقط با کار یک طرفه ی دولت همه ی مشکلات حل نمیشه. من و شما هممون باید با هم مشکلات رو حل کنیم. نباید بگیم کارکردن من به نفر چیزی رو درست نمیکنه. یادتون باشه شما تا خودتون وظیفه تون رو درست انجام ندین حق ندارین از بقیه در مورد انجام وظیفه شون سوال کنین.
