وقتي از اين جهت نگاه ميكنم بزرگ شدن رو اصلا دوست ندارم،ميدوني بچه خوابگاهي ها دو بار در موقعيت دور شدن قرار ميگم يه بار ترم اول كه بايد از خونوادهات و اون فضاي راحت و دوست داشتني دل بكني و يه بار موقع فارغالتحصيلي وقتي كه بايد از دوستايي كه به نوعي اعضاي خانواده ي دومت هستند جدا بشي،واقعا تحملش سخته،بايد بچه خوابگاهي باشي تا متوجه بشي