بالاخره یه فوتبال درست و حسابی دیدیم.بیشتر منظورم اینه که توی یه محیط درست و حسابی یه فوتبال دیدیم.کلا فوتبال دیدن در حضور عده ای دختر عذاب آوره، به چند دلیل:در هر موقعیت حساس و غیر حساسی جیغ میزنن،کارشناسی های دقیقی ارائه میشه،جوگیر میشن و ... . البته این جیغ و دادشون در یه صورت مزیت حساب میشه: وقتی که یه گزارشگر بدی داره بازی رو گزارش میکنه میتونید به راحتی از شر صدای اون راحت بشید.
به هر حال خداروشکر که دیگه نیازی به تحمل سروصدای اونا نیست و توی خونه و در سکوت کامل فوتبال هارو دنبال میکنم بدون کارشناسی های اضافی.
پی نوشت:نیم ساعتیه که اعصاب ندارم،آخه باید با کمال افتخار عرض کنم که نمره ی تاریخ تحلیلی مو دیدم و شوک زده شدم،13، البته ناگفته نمونه که بنده انتظار 20 داشتم.خداحافظ معدل خوب! خداحافظ همه ی رویاهای من!

به قول بعضی وبلاگ نویس ها بعدا نوشت:
استاد گرامی نمره هارو ثبت دائم کردن،اعتراض بی اعتراض،درج یک 13 خوشگل در لیست نمرات اونم از تاریخ